آبگاه

جمشید شیرانی

برای کورینا

به برکه می روی

این بار

بی کلاهی بر سر

که باز نخواهی آمد

روز

با تو در آبگیر

فرو خواهد خفت

و

در هُرمِ برکه

نَفَس

آب خواهد شد

کلامِ آخرینت

حبابی

به هیبتِ

فریاد است

ماهی

از چشمه ی چشمانت

زلال ترین نگاه را

خواهد نوشید

و از

لبانِ گلگونت

بوسه

خواهد چید

و

در بهار

نیلوفرهای سرخ

از گونه های تو

خواهد رُست

کدام صدف

مرواریدهای دهانت را

در دفینه پنهان خواهد کرد

در دقیقه ی بدرود؟

Pond

Jamshid Shirani

for Corina

You step into the pond-

this time

not wearing a hat,for you shall not return.

The day

will sink with you

into the still water,

and in the pond’s fever

your breath

will melt into water.

Your final word-

is a bubble

shaped

like a cry.

The fish

will drink the purest gaze

from the spring of your eyes,

and from your crimson lips

will gather

the sweetest kisses.

And

in springtime,

red lotuses

will bloomfrom your rosy cheeks.

What shell

will hide the pearls of your mouth

in the moment

of farewell?