دیلن تامِس
ترجمه جمشید شیرانی
نخست آتشِ فزاینده بود
و اخگری که بر آسمان شعله برافکند
اخگری سه سویه،
نازک بسانِ گُلبرگی.
هستی از دریای رونده برجهید
به ریشه ها در آویخت
و
بر زمین و صخره بگسترد
عصاره ی پنهانی
که سبزه را به جستجو برمی انگیزد.
نخست واژه بود، واژه
که بنیادِ نور بر آن نهاده شد
حروف را از نهانگاهشان ربود
و از خانه ی ابر ادودِ نَفَس
واژه جاری شد
و بر قلبِ آدمی
نخستین آیه های زایش و مرگ را
ترجمان گشت!
댓글