نگاه

جمشید شیرانی

- ١ -

شعر چشمانِ بیقرار تو را

دشتی از اسب های وحشی بُرد

توسنی واژه از کَفَم بربود

جمله با آهوان دشت سپُرد

- ۲ -

کف به لب واژه در تکاپو رفت

تا به سرچشمه ی نگاه رسد

آه - از این نگاه چابک پای

کی کس اندر پی اش به راه رسد

- ۳ -

زندگی جمله پس نگاهی شد

که به دشتی ز لاله دوخته بود

چون نگه کردم، از تنورِ نگاه

دلِ هر لاله داغ سوخته بود

- ۴ -

شعر چشمت نگاهِ جاری بود

که به بیوزنی از سراب گریخت

نرگسی بود کز خماری دوش

مژه ای زد و در شراب گریخت

- ۵ -

شعر چشمانِ پُر فسونِ تو را

کس نداند چگونه بنگارد

مگرش توسنی ز ره برسد

واژه ها را دوباره باز آرد

- ۶ -

شعر چشمت غزل غزل عشق است

بر زبانی که سرخ و بیدار است

کاش با آن نگاه می گفتی

کاخرین شعرْ-واژه دیدار است