top of page
jshirani1

غیاب

Updated: Jan 6







جمشید شیرانی

تقدیم به ر. م.


http://avaetabid.com/?p=4479

آوای تبعید - سی و یکم اردیبهشت هزار و چهارصد و دو


کنارِ من لمیده ای

و

نیستی.

سَحَر نمی شود.


دوباره

دست می کشم

به بالشی

که از شلالِ گیسوانِ تو

تُهیست.

مشامِ شب

پُر از شمیمِ شانه های توست.

و

عطرِ پونه

در هوا شناور است.


نگاه می کنم

(تمامِ هستی ام

نگاه می شود)

تو نیستی.


زمان خُمارِ خوابِ نرگس است.

و پای سبزِ لاله

از زمین

رها نمی شود.


دوباره دست می کشم

و نبضِ سردِ شب

نَفَس نمی کشد.


و

ناگهان،

تو در کنار من لمیده ای.

به خواب می روم.

و

دشتِ شب

سپیدِ خوشه های مریم است.

Comments


bottom of page