چشم انداز

جمشید شیرانی

در میانِ متونِ جاری

چشمانت

گویاترین ترجمانِ جهان است

زلال

همچون نوازشِ دریا

بر ساحلِ انتظار

در ماهِ تمام.

واژه واژه نگاهت

تفسیرِ آشتی ست

در تولدِ تقدیر

و

پالایشِ حضور

در

تجلّیِ تصویر

تا

هستی، جلوه گاهِ

جادوی نگاهِ تو باشد.

چشم باز می کنی

و

هستی

آغاز می شود

در دلتنگیِ مردمانش

در هر نگاهِ روشن و شفاف.

دیده فرو می بندی

و

جهان

پشتِ صد پلکِ خفته

غروب می کند.

زبانِ زنده ی اردیبهشت است

نگاهِ سبزت

و رّدِ پای تماشا

در چشمانِ تو پیداست.