آوای تبعید - سوم اریبهشت هزار و چهارصد و دو
تا دَمی بیآرَمد،
این دریچه
چشم به راهِ غروب است.
بگذار ننگرم
ای پَردهْ-پلکِ خواب
خورشیدِ دَر نشسته به خون را.
با مردمانِ خسته
این دریچه ی هر روز
قابِ گدازه ی آتشفشانی ست
با
فوّاره های سرخ،
توده های گدازان و
شهابه های اخگرِ گلرنگ
و
شب...
دود است و
خاکپشته ی خاکستر
و
سنگِ سیاهِ سرد
با حفره های ژرفِ درونش
در اصابتِ اجسامِ پُر شتاب!
Projectiles in fast motion
Jamshid Shirani
For a moment of calm,
This window
Is awaiting the sunset.
“Let me not see upon,
Oh! the curtain-eyelid of gaze,
The blood-stained sun”.
With the tired eyelids,
This window is every day
A glass frame for a volcano,
With red fountains,
Pouring masses of lava,
And fiery shooting-star flashes.
Then at night…
There is smoke and
Heaps of ash,
And the cold black igneous rock,
With deep hollows inside,
Upon impact of fast-moving objects!
Comments