نگاهبان رسوم مقدس

تاهیرو ساویچی

ترجمه جمشید شیرانی

همچنان که این نغمه را می سرایم

نمی توانم از ریزش اشک بپرهیزم.

هرگز نغمه ای نسروده ام

مگر بر آن کودکِ خُرد چشم دوخته،

در دل دعایش کرده باشم.

کودکی که دیگر در این میان نیست.

لیکن

تو همه چیز را به قلم خواهی آورد

تا از میان نرود

و کودکان ما بدانند

پدرانشان به چه ایمان داشتند

و چگونه آداب و رسومشان را برگزار می کردند.

پس همچنان که می سرایم،

از تیراوا آتیوس می خواهم

تا نَفَسش را بر تو بدمد

و به تو نیرو و زندگی پایا ببخشد.

من با تمام وجودم تو را دعا می کنم.