سرخ، سپید، آبی زرد

فِرَن دِلِینی بَرُن

ترجمه جمشید شیرانی

بچّه ها رو به راه اند

در این شامِ چهارشنبه

زندگی ها در هم تنیده است

تا آن دم که یکی پناهگاه را ترک کند

در این شامِ چهارشنبه

تَنگِ هم نشسته ایم

تا یکی راهش را بگیرد و برود

بیرون از این مکانِ

ویران شده در انفجار

برای رفتن به مدرسه آماده می شوند

همه چیز آماده برای تمام روز

کلاس باله در تولی

بعد با شتاب گریختن

آماده برای تمام روز

مراسم تخلیه آغاز می شود

بعد با شتاب می گریزیم

از هیاهوی آژیرها

دل نگران از چشمداشت ها

نیازهای روزمرّه

هدایتِ خواسته های کودکان

شکل دادن به زندگی هایشان

نیازهای روزمّره

از موشک ها می گریزیم

شکل بخشیدن به زندگی کودکان

هنگامی که از آوار می گریزیم

تمام روز را مرور می کنیم

اخبار را تماشا می کنیم، شرابی مَزمَزه می کنیم

در سرزمین های دور

جنایت های جنگی را شاهدیم

تَنگِ هم نشسته در مکان های گمشده

تمام روز را مرور می کنیم

آیا صدای ما را می شنوند، یا ما را می شناسند

ساکنانِ سرزمین های دوردست؟