خویشکاری خزان

جمشید شیرانی

(۱)

پنجه های کاغذی

چرخ زنان

در ریشخندِ تلخِ بادِ خزان.

توفانِ خشکِ رنگ

در تشنه کامی خام و خاکستر.

(۲)

خرخاکی

خمیازه می کشد

زیرِ پنجه ی پاییز

و خمارآلوده می خسبد

بر خوابِ مخملِ تاریخ

با خوابجامه ی خطمخالی،

شاخک های خمیده،

و

خبرچین های خاموشِ خویش.

(۳)

خیلِ خفّاش های خشمگین

می خروشد

تا

در خِشاخشِ خاک

خرخاکی

گلوله شود

در گلدانِ خشکِ خزان

زیرِ پاسخِ پاییز.

(۴)

نیشخندِ خوفناکِ خفاشِ پیر

و

خویشتنداری ناگزیرِ خَرَفستر

در خویشکاری خزان.